عبور از هفت خان کنکور تجربی و مسیر استرس آور سرنوشت ساز
نوبت اول کنکور فردا با رقابت داوطلبان تجربی به پایان می‌رسد، سری به رتبه برترهای سال قبل تجربی زدیم و از آن‌ها خواستیم تا تجربیات خود را برای داوطلبان بازگو کنند.
به گزارش خبرگزاری فارس، اینجا، تهران؛ ساعت ۶:۳۰ صبح، از خواب بیدار می‌شوم و سکوتی دلچسب فضای خانه را گرفته است به سمت یخچال می‌روم تا شکلات صبحانه و نان همیشگی را بردارم، همه چیز در آرامش است. عجیب است، شب قبل تمام وجودم از استرس میلرزید ولی حالا در آرامش کارهایم را می‌کنم.
لباس‌هایم را می‌پوشم و همراه پدرم به سمت دانشگاه علامه طباطبایی می‌رویم، در طول مسیر پدرم سوره یاسین را پخش می‌کند و استرس و آرامش چاشنی یکدیگر می‌شوند.
این‌ها روایت داوطلب کنکور تجربی در سال ۱۴۰۲ بود.
به بهانه این روزهای کنکور و آرام کردن فضا برای داوطلبان سری به تجربه‌های کنکوری‌های سال قبل تجربی زدیم تا حال و هوای امسال داوطلبان را آرام‌تر کنند.
زهرا احمدی کنکوری سال گذشته و دانشجوی ترم سوم رشته دندانپزشکی خطاب به کنکوری‌ها می‌گوید: آن طرف کنکور خبری نیست و باید به دنبال شغل باشید.
وی ادامه می‌دهد: من در آخرین کنکورم در شرایط روحی و ضعف جسمانی قرار گرفته بودم اما بهترین نتیجه را از آنچه که خواندم گرفتم و می‌خواهم بگویم مسأله من استرس کنکور نبود و اجازه ندادم استرس، ۶ ماه زحمات من را از بین ببرد، کنکور نتیجه تلاش انسان است و هر فردی که تلاش کرده قطعاً نتیجه را می‌گیرد.
مریم قنبری رتبه ۳۳ کنکور تجربی از شهرستان بروجن که در رشته دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران تحصیل می‌کند، نیز می‌گوید: هدفم قبولی در رشته دندانپزشکی بود که تنها بین دو دانشگاه مردد بودم و بعد از تحقیق متوجه انتخاب دانشگاه شدم. درصدهای من در کنکور دی‌ماه به طور میانگین ۷۰ درصد بود، اما به دلیل سخت‌تر شدن کنکور تیرماه درصدها کمی کمتر شده بود، اما تقریبا ۷۰ درصد بود.
وی ادامه می‌دهد: مطالعه و تست برای کنکور را از سال دهم شروع کردم که حدود پنج ساعت مطالعه داشتم، اما چون المپیادی بودم تا ۱۰ ساعت مطالعه داشتم، سال دوازدهم خیلی بیشتر شده بود و روزهایی که مدرسه نمی‌رفتم روزانه به ۱۲ ساعت هم می‌رسید.
قنبری درباره توصیه خود به کنکوری‌ها می‌گوید: از حاشیه به دور باشند و سعی کنند از استعدادهای خود حداکثر استفاده را داشته باشند.
امیرحسین علی‌بابایی رتبه ۱۶ کنکور تجربی از شهرکرد که در رشته پزشکی دانشگاه تهران قبول شده است می‌گوید: برای اولین بار کنکور داده‌ام و سهمیه ۵ درصد ایثارگران داشتم. میانگین درصدهایم بین ۷۰ تا ۷۵ درصد بود.
وی ادامه می‌دهد: با تلاش خودم این رتیه را کسب کردم و از سال دوازهم مطالعه را شروع کردم، من خودم استمرار را رمز موفقیت خودم می‌دانم و از داوطبین می‌خواهم تا معدل را برای کنکور جدی بگیرند.
دانشجوی دیگری در رشته تجربی می‌گوید: به نظر من داوطلبان نباید با چشمان بسته به دنبال بقیه بروند زیرا همه یک مسیر را انتخاب نمی‌کنند و هر کس باید بر اساس علاقه خودش رشته و دانشگاه را انتخاب کند در غیر این صورت در دانشگاه به فرد بی‌انگیزه و ناموفقی تبدیل می‌شود.
فرد دیگری خاطره‌ای از کنکور برادرش را ذکر کرده و گفته است، برادرم شب کنکور خوابش نمی‌برد و من قرص خواب‌آور به او دادم که صبح به سخت بیدار شد اما خدا را شکر رتبه سه رقمی کسب کرد.
آوا فاضلی رتبه ۹ علوم تجربی ۱۴۰۰ از اصفهان است که رشته پزشکی دانشگاه تهران قبول شده است، می‌گوید: در واقع موفقیت من حاصل دو سال تلاش جدی و مستمر بوده است، البته که سال آخر سختی‌های زیادی به همراه داشت و ساعات زیادی به درس خواندن اختصاص می‌دادم اما باز هم این‌گونه نبود که تمام زندگی من به درس خواندن اختصاص پیدا کرده باشد زیرا به ابعاد دیگر زندگی هم نیاز داشتم چرا که اگر تنها به درس خواندن می‌پرداختم روحیه‌ام را از دست می‌دادم و نمی‌توانستم به مسیر خود ادامه دهم.
امیرحسین صالحی رتبه ۷۵ ایثارگری، رتبه ۱۷۱ منطقه ۲ و رتبه ۷۶۹ کشوری که در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز قبول شده است، در ادامه این گزارش می‌گوید: در طول زمان مطالعه برای کنکور یک سال مطالعه جدی و ۶ ماه مطالعه جدی‌تر داشتم. تنها زمانی که برای کنکور هزینه کردم همین ۶ ماه دوم بود. پیش از این ۶ ماه مانند دانش‌آموزان عادی در مدارس درس می‌خواندم. در دوران مدرسه با کمی تلاش در مدارس نمونه دولتی قبول شدم. هزینه‌ای برای کلاس‌های کنکور نکرده‌ام.
وی خاطرنشان می‌کند: در زمان انتخاب رشته، فعالیت‌های صنعتی و رشته مکانیک اولویت من بود اما به دلیل چیدمان برنامه‌های تحصیلی که توسط مدیران و سیاست‌مداران شکل گرفته، زمینه لازم برای فعالیت‌های صنعتی که علاقه‌ام بود وجود نداشت. با در نظر گرفتن آینده خود، رشته پزشکی را انتخاب کرده و از آن راضی هستم. شاید تنها مشکل رشته پزشکی فرسایشی بودن آن باشد.
این دانشجو می‌افزاید: البته این فرسایش با علاقه‌ای که در افراد ایجاد می‌کند در طول زمان از بین می‌رود. با توجه به اینکه هیچ آینده‌ای در سایر رشته‌ها نمی‌دیدم، اجبار شغلی، بیشترین دلیل من برای انتخاب رشته پزشکی بود.
